انتخاب بین ترون یا اتریوم پلتفرم های بالکچین برای توسعه دهندگان، سرمایه گذاران و کاربران نهایی، تصمیمی
حیاتی است که میتواند بر موفقیت پروژهها و بازدهی سرمایه گذاریها تأثیر بسزایی بگذارد. در
دنیای رمزارزها، اتریوم به عنوان پلتفرم پیشگام قراردادهای هوشمند، مدتهاست که سلطه
خود را حفظ کرده است. با این حال، ظهور و رشد سریع پروژه هایی مانند ترون، که با وعده
سرعت بالاتر و کارمزدهای پایین تر پا به عرصه گذاشتند، این پادشاهی را به چالش کشیده است.
درک تفاوتهای بنیادی، مزایا و معایب هر یک از این شبکهها، به ویژه در زمینه هایی چون
سرعت تراکنش، هزینه های مرتبط، و دامنه کاربردها، برای هر کسی که قصد ورود به فضای
دیفای )DeFi ،)بازار NFTها، یا توسعه اپلیکیشنهای غیرمتمرکز )dApps )را دارد، ضروری
است. این مقاله به بررسی عمیق و جامعی از ترون و اتریوم میپردازد تا به شما در اتخاذ
تصمیمی آگاهانه کمک کند. آیا اتریوم همچنان گزینه ی برتر برای نوآوری باقی خواهد ماند، یا
ترون با رویکرد عملگرایانه تر خود، گوی سبقت را خواهد ربود؟ با ما همراه باشید تا پاسخ این
سواالت را بیابیم.
تاریخچه شکل گیری ترون یا اتریوم
آغاز راه اتریوم و قراردادهای هوشمند
اتریوم در سال ۲۰۱۳ توسط ویتالیک بوترین معرفی شد و ایده اصلی آن، فراتر از یک ارز دیجیتال
صرف، خلق یک “کامپیوتر جهانی” بود که قادر به اجرای کدهای برنامه نویسی غیرمتمرکز
)قراردادهای هوشمند( بر روی بالکچین بود. این ایده انقالبی، نقطه عطفی در تاریخ فناوری
بالکچین محسوب میشود. در سال ۲۰۱۵ ،اتریوم رسماً راه اندازی شد و به سرعت به بستری
ایدهآل برای توسعهدهندگان تبدیل شد تا اپلیکیشنهای غیرمتمرکز )dApps )خود را بسازند.
ویژگی کلیدی اتریوم، معرفی “قراردادهای هوشمند” بود. این قراردادها، کدهای کامپیوتری
خوداجرا هستند که با شرایط از پیش تعیین شده مطابقت دارند و به صورت خودکار اجرا
میشوند. این قابلیت، امکان اتوماسیون بسیاری از فرآیندها را فراهم کرد و راه را برای ظهور
مفاهیمی چون دیفای )DeFi )و توکنهای غیرقابل تعویض )NFTs )گشود. با وجود موفقیتهای
چشمگیر، اتریوم از ابتدا با چالشهایی در زمینه مقیاسپذیری و سرعت تراکنش مواجه بود که
به تدریج منجر به باال رفتن هزینههای تراکنش )Fee Gas )شد.
شروع ترون و تمرکز بر تراکنش سریع و کم هزینه
ترون )TRX )در سال ۲۰۱۷ توسط جاستین سان تأسیس شد. هدف اولیه ترون، ایجاد یک
پلتفرم بالکچین متمرکز بر اشتراکگذاری محتوا و سرگرمی بود. بنیانگذاران ترون، با الهام از
موفقیت و همچنین چالشهای اتریوم، رویکرد متفاوتی را در پیش گرفتند. آنها بر سرعت
تراکنش باال و هزینههای بسیار پایین تمرکز کردند تا بتوانند پذیرش گسترده تری را در میان
کاربران عادی و توسعه دهندگان اپلیکیشنهای مصرفکننده محور جلب کنند.
ترون با هدف رقابت با پلتفرمهای متمرکز مانند نتفلیکس و یوتیوب، فضایی را برای
تولیدکنندگان محتوا فراهم کرد تا بتوانند محتوای خود را مستقیماً با کاربران به اشتراک بگذارند و
درآمد کسب کنند، بدون نیاز به واسطههای سنتی. در طول سالها، اکوسیستم ترون گسترش
یافته و عالوه بر تمرکز بر سرگرمی، وارد حوزههای دیگری مانند دیفای و استیبلکوینها نیز شده
است.
ساختار فنی ترون یا اتریوم
الگوریتم اجماع در بالکچین ترون یا اتریوم
الگوریتم اجماع، هسته اصلی هر بالکچین است که مسئولیت تأیید تراکنشها و حفظ یکپارچگی
شبکه را بر عهده دارد. تفاوت در الگوریتمهای اجماع، تأثیر مستقیمی بر سرعت، امنیت، و میزان
مصرف انرژی شبکه دارد.
اتریوم )Ethereum:)
)PoW )Work-of-Proof :در ابتدای راهاندازی، اتریوم از الگوریتم اجماع اثبات کار
)PoW )استفاده میکرد، همانند بیت کوین. در این روش، ماینرها با حل مسائل
پیچیده محاسباتی، تراکنشها را تأیید کرده و بالکهای جدید را به زنجیره اضافه
میکردند. این روش امنیت بالایی را فراهم میکرد اما مصرف انرژی بسیار بالایی
داشت و باعث کندی شبکه میشد.
•
◦
)PoS )Stake-of-Proof :در سپتامبر ۲۰۲۲ ،اتریوم با موفقیت از PoW به اثبات
سهام )PoS )مهاجرت کرد که با نام “Merge The “شناخته میشود. در PoS،
اعتبارسنجها )Validators )به جای حل مسائل محاسباتی، مقداری از اتر )ETH)
خود را به عنوان وثیقه )Stake )قفل میکنند و بر اساس میزان سهام و زمان قفل
شدن، شانس خود را برای ایجاد بالک جدید افزایش میدهند. این تغییر، مصرف
انرژی اتریوم را بیش از ۹۵.۹۹ %کاهش داد و راه را برای بهبود مقیاسپذیری در
آینده هموار کرد.
ترون )Tron:)
)DPoS )Stake-of-Proof Delegated :ترون از الگوریتم اجماع اثبات سهام
وکالتی )DPoS )استفاده میکند. در این مدل، دارندگان توکن TRX در شبکه رأی
میدهند تا تعداد محدودی از “سوپر نمایندهها” )Representatives Super )را
انتخاب کنند. این سوپر نمایندهها مسئولیت تأیید تراکنشها و تولید بالکهای
جدید را بر عهده دارند. این فرآیند، سرعت ایجاد بالک را به شدت افزایش میدهد و
امکان پردازش تراکنشهای بیشتر در ثانیه )TPS )را فراهم میکند. با این حال،
DPoS به طور ذاتی کمتر غیرمتمرکز از PoW یا PoS خالص در نظر گرفته میشود،
زیرا قدرت تصمیمگیری در دست گروه کوچکتری از سوپر نمایندهها قرار دارد.
معماری شبکه و امنیت دو پلتفرم
معماری شبکه و نحوه توزیع نودها )Nodes )در هر دو پلتفرم، بر میزان غیرمتمرکز بودن،
مقاومت در برابر حمالت، و کارایی شبکه تأثیر میگذارد.
اتریوم )Ethereum:)
معماری: اتریوم دارای یک معماری بالکچین لایه ۱( 1 Layer )با اجرای قراردادهای
هوشمند است. پس از مهاجرت به PoS ،معماری آن شامل نودهای اعتبارسنجی
است که مسئولیت اجرای پروتکل و تأیید تراکنشها را بر عهده دارند. اتریوم
همچنین به شدت بر راهحلهای لایه ۲( 2 Layer )برای افزایش مقیاسپذیری تکیه
دارد.
امنیت: اتریوم به دلیل سابقه طوالنی، جامعه توسعهدهندگان عظیم، و استفاده از
PoS ،از امنیت بالایی برخوردار است. تمرکززدایی نسبی آن، مقاومت در برابر
حمالت ۵۱ درصدی را افزایش میدهد. قراردادهای هوشمند آن توسط حسابرسان
امنیتی به طور مداوم مورد بررسی قرار میگیرند، اما ماهیت پیچیده قراردادهای
هوشمند همواره ریسک آسیب پذیریها را به همراه دارد.
◦
•
◦
•
◦
◦
ترون )Tron:)
معماری: ترون نیز یک بالکچین الیه ۱ است که از DPoS استفاده میکند. این
شبکه دارای ۲۷ سوپر نماینده است که به صورت چرخشی مسئول تولید بالک
هستند. تعداد محدود سوپر نمایندهها، سرعت و کارایی را افزایش میدهد اما به
قیمت کاهش درجه تمرکززدایی.
امنیت: امنیت ترون تا حد زیادی به انتخاب و رفتار سوپر نمایندهها وابسته است.
در تئوری، اگر اکثریت سوپر نمایندهها فاسد شوند، میتوانند شبکه را دستکاری
کنند. با این حال، مکانیزم رأی گیری و امکان جابجایی سوپر نمایندهها، انگیزهای
برای رفتار صادقانه ایجاد میکند. ترون همچنین از تکنیکهای رمزنگاری استاندارد
برای حفظ امنیت تراکنشها بهره میبرد.
سرعت تراکنش در ترون یا اتریوم
سرعت تراکنش یکی از حیاتیترین معیارهای مقایسه بالکچینها، به ویژه برای کاربردهای روزمره
و دیفای است. این معیار با دو شاخص اصلی سنجیده میشود: تعداد تراکنش در ثانیه )TPS )و
زمان تأیید هر تراکنش.
مقایسه TPS و زمان تایید بالک در ترون و اتریوم
اتریوم )Ethereum:)
TPS( درلایه ۱ :)قبل از مهاجرت به PoS و اجرای راهکارهای الیه ۲ ،اتریوم دارای
TPS پایینی بود، معموالً بین ۱۵ تا ۳۰ تراکنش در ثانیه. پس از مهاجرت به PoS،
این عدد کمی بهبود یافته اما همچنان محدود است.
زمان تأیید بالک: زمان تولید بالک در اتریوم حدود ۱۲ تا ۱۴ ثانیه است. برای تأیید
نهایی یک تراکنش، معموالً نیاز به چندین بالک )معموالً ۱۲ تا ۳۰ بالک( است که
میتواند زمان انتظار را به چند دقیقه برساند.
با راهکارهای الیه ۲ :راهکارهای مقیاسپذیری لایه ۲ مانند Arbitrum، Optimism،
و TPS، zkSync اتریوم را به هزاران یا حتی دهها هزار تراکنش در ثانیه افزایش
میدهند و زمان تأیید تراکنش را به چند ثانیه کاهش میدهند.
ترون )Tron:)
TPS :ترون با استفاده از DPoS ،قادر به پردازش تعداد بسیار باالتری تراکنش در
ثانیه است. گزارشها حاکی از آن است که ترون میتواند بیش از ۲۰۰۰ تراکنش در
ثانیه را پردازش کند، و در شرایط بهینه حتی تا سقف ۴۰۰۰ تراکنش در ثانیه نیز
گزارش شده است.
•
◦
◦
•
◦
◦
◦
•
◦
زمان تأیید بالک: زمان تولید هر بالک در شبکه ترون بسیار کوتاه است، حدود ۳
ثانیه. تأیید نهایی تراکنشها نیز در عرض چند ثانیه صورت میگیرد که این امر
باعث تجربه کاربری سریعتر میشود.
تاثیر سرعت بر تجربه کاربری و دیفای
سرعت تراکنش مستقیماً بر تجربه کاربری )UX )تأثیر میگذارد. تراکنشهای کند و پرهزینه
میتواند کاربران را از استفاده از اپلیکیشنهای غیرمتمرکز دلسرد کند.
تجربه کاربری: برای کاربران عادی که به سرعت تراکنش در سیستمهای پرداخت سنتی
عادت دارند، سرعت پایین اتریوم )در لایه ۱ )میتواند ناامیدکننده باشد. در مقابل، سرعت
باالی ترون، تجربهای شبیه به اپلیکیشنهای متمرکز را ارائه میدهد که برای پذیرش انبوه
بسیار مهم است.
دیفای )DeFi :)در حوزه دیفای، سرعت تراکنش اهمیت دوچندانی دارد. پروتکلهای دیفای
مانند صرافیهای غیرمتمرکز )DEXs ،)وامدهی و وامگیری، و محصولات مشتقه، نیازمند
اجرای سریع و بهموقع تراکنشها هستند. تأخیر در اجرای یک سفارش خرید یا فروش در
یک DEX ،میتواند منجر به ضرر قابل توجهی برای کاربر شود. همچنین، هزینههای باالی
گس در اتریوم )به خصوص در زمان شلوغی شبکه( میتواند استفاده از پروتکلهای
دیفای را برای معامالت با حجم کم، غیرممکن سازد. ترون با ارائه تراکنشهای سریع و
ارزان، امکان دسترسی به خدمات دیفای را برای طیف وسیعتری از کاربران فراهم کرده
است.
مقایسه کارمزد تراکنش ترون یا اتریوم
هزینه تراکنش، یکی از بحثبرانگیزترین جنبهها در مقایسه اتریوم و ترون است و اغلب به
عنوان نقطه قوت اصلی ترون در برابر اتریوم مطرح میشود.
بررسی هزینه گس در شبکه اتریوم
اتریوم از مفهومی به نام “گس” )Gas )برای اندازهگیری و پرداخت هزینه محاسبات انجام شده
در شبکه استفاده میکند. هر عملیات، از ارسال اتر گرفته تا اجرای یک قرارداد هوشمند پیچیده،
مقداری گس مصرف میکند. هزینه نهایی تراکنش برابر است با:
◦
•
•
هزینه نهایی = )مقدار گس مصرفی * قیمت هر واحد گس( * قیمت اتر
به دالر
عوامل مؤثر بر گس فی:
پیچیدگی تراکنش: تراکنشهای سادهتر )مانند ارسال اتر( گس کمتری مصرف
میکنند، در حالی که تراکنشهای پیچیدهتر )مانند تعامل با قراردادهای هوشمند
پیچیده، مبادله توکن در DEXها( گس بیشتری نیاز دارند.
قیمت هر واحد گس )Price Gas :)این قیمت توسط بازار تعیین میشود و به
شدت به میزان ترافیک شبکه بستگی دارد. در زمان اوج شلوغی شبکه اتریوم،
قیمت هر واحد گس میتواند به شدت افزایش یابد و هزینه نهایی تراکنش را به
دهها یا حتی صدها دالر برساند.
گس محدود )Limit Gas :)حداکثر میزان گسی که یک تراکنش میتواند مصرف
کند. این مورد برای جلوگیری از اجرای بینهایت یک قرارداد هوشمند طراحی شده
است.
این نوسانات شدید در هزینه گس، به خصوص در زمانهای پرطرفدار بودن دیفای یا NFT ،یکی
از بزرگترین چالشهای اتریوم بوده است.
مزایای کارمزد فوقالعاده پایین ترون
ترون رویکرد متفاوتی را در زمینه هزینه تراکنش اتخاذ کرده است که مزایای قابل توجهی را به
همراه دارد:
مدل انرژی و پهنای باند )Bandwidth and Energy :)ترون به جای مدل گس، از منابع
شبکه به نام “انرژی” و “پهنای باند” استفاده میکند. کاربران برای انجام تراکنشها، بخشی
از این منابع را مصرف میکنند.
پهنای باند: برای ثبت تراکنش در شبکه استفاده میشود. هر کاربر روزانه مقدار
مشخصی پهنای باند رایگان دریافت میکند.
انرژی: برای اجرای عملیات پیچیدهتر در قراردادهای هوشمند استفاده میشود.
انرژی نیز به صورت محدود در دسترس است و با قفل کردن )Staking )TRX
میتوان انرژی بیشتری به دست آورد.
کارمزدهای نزدیک به صفر: در عمل، هزینه انجام اکثر تراکنشها در شبکه ترون، به
خصوص برای کاربران عادی، به قدری ناچیز است که تقریباً صفر تلقی میشود. این امر
باعث میشود که ترون برای تراکنشهای پرتعداد و اپلیکیشنهایی که نیاز به تعامل مکرر
با شبکه دارند )مانند بازیها یا اپلیکیشنهای پرداخت(، بسیار مقرون به صرفه باشد. این
مزیت، یکی از دالیل اصلی پذیرش گسترده استیبل کوینها مانند تتر )USDT )بر روی
شبکه ترون بوده است.
•
◦
◦
◦
•
◦
◦
•
اکوسیستم و کاربردهای ترون یا اتریوم
تفاوت در اکوسیستم و دامنه کاربردها، یکی دیگر از نقاط تمایز کلیدی بین ترون و اتریوم است.
هر کدام بر روی حوزههای خاصی تمرکز کردهاند و کاربران و توسعه دهندگان مختلفی را جذب
کردهاند.
دیفای و NFTها در اتریوم
اتریوم به عنوان پلتفرم پیشرو در حوزه دیفای )Finance Decentralized )و Non )NFT-
Token Fungible )شناخته میشود.
دیفای )DeFi :)بخش عظیمی از کل ارزش قفل شده )TVL )در اکوسیستم دیفای، بر روی
اتریوم قرار دارد. پروتکلهای نوآورانه مانند Uniswap( صرافی غیرمتمرکز(، Aave و
Compound( پلتفرمهای وامدهی و وامگیری(، MakerDAO( پلتفرم ایجاد استیبلکوین
DAI ،)و بسیاری دیگر، اتریوم را به مرکز ثقل امور مالی غیرمتمرکز تبدیل کردهاند. جامعه
عظیم توسعه دهندگان اتریوم، به طور مداوم در حال نوآوری و ارائه محصوالت و خدمات
مالی جدید هستند.
NFTs :اتریوم استاندارد 721-ERC را برای توکنهای غیرقابل تعویض معرفی کرد و از آن
زمان به پلتفرم اصلی برای خرید، فروش، و ضرب )Mint )NFTها تبدیل شده است.
بازارگاههای و، CryptoPunks، Bored Ape Yacht Club مانند NFT بزرگ پروژههای
بزرگی چون OpenSea ،عمدتاً بر روی اتریوم فعالیت میکنند. با این حال، هزینه باالی
گس در اتریوم، ضرب و معامله NFTهای ارزانتر را برای بسیاری از هنرمندان و
کلکسیونرها دشوار کرده است.
سهم بازار: اتریوم به طور سنتی سهم بازار غالب در هر دو حوزه دیفای و NFT را در اختیار
داشته است، اگرچه پلتفرمهای رقیب در تالش برای جذب سهمی از این بازار هستند.
پرداخت و سرگرمی در اکوسیستم ترون
ترون در ابتدا با هدف تسلط بر صنعت سرگرمی و پرداختهای دیجیتال راهاندازی شد و در این
زمینه ها پیشرفتهای قابل توجهی داشته است.
پرداخت و استیبلکوینها: یکی از بزرگترین دستاوردهای ترون، تبدیل شدن به یک شبکه
بسیار محبوب برای انتقال استیبلکوینها، به ویژه تتر )USDT )است. به دلیل سرعت بالا
و کارمزدهای نزدیک به صفر، بسیاری از صرافیها و پلتفرمها، ترون را به عنوان یک گزینه
اصلی برای انتقال USDT انتخاب میکنند. این امر باعث شده تا حجم تراکنشهای
استیبلکوینها در ترون بسیار باال باشد.
•
•
•
•
سرگرمی و بازی: ترون به طور فعال از پروژههای مبتنی بر سرگرمی و بازی حمایت کرده
است. اپلیکیشنهایی مانند TronLink( کیف پول(، BitTorrent( پلتفرم اشتراکگذاری
فایل که توسط ترون خریداری شد(، و بازیهای بالکچینی مختلف، بخشی از اکوسیستم
ترون را تشکیل میدهند. هدف ترون، ایجاد فضایی است که تولیدکنندگان محتوا بتوانند
مستقیماً با مخاطبان خود تعامل داشته باشند و از طریق توکن TRX و توکنهای مبتنی بر
ترون، درآمدزایی کنند.
کاربران فعال: ترون توانسته است تعداد قابل توجهی کاربر فعال را جذب کند، به
خصوص با توجه به تمرکز بر تراکنشهای سریع و کمهزینه، که آن را برای کاربردهای
روزمره جذاب میسازد.
امنیت و غیرمتمرکز بودن ترون یا اتریوم
بحث امنیت و غیرمتمرکز بودن، همیشه در قلب فناوری بالکچین قرار دارد. این دو معیار،
اطمینان از عدم سانسور، مقاومت در برابر حمالت، و اعتمادپذیری شبکه را تضمین میکنند.
اهمیت تعداد نودها و تمرکززدایی
تمرکززدایی )Decentralization :)به توزیع کنترل و قدرت در شبکه اشاره دارد. هرچه
تعداد نودها بیشتر و توزیع شدهتر باشد، شبکه غیرمتمرکزتر است و در برابر سانسور یا
کنترل توسط یک نهاد واحد، مقاومتر است.
اتریوم )Ethereum:)
تعداد نودها: اتریوم پس از مهاجرت به PoS ،دارای هزاران نود اعتبارسنج است که
در سراسر جهان توزیع شدهاند. جامعه توسعهدهندگان و کاربران اتریوم نیز بسیار
گسترده و متنوع است، که به سطح بالایی از تمرکززدایی کمک میکند.
تمرکززدایی: با وجود چالشهای اولیه PoW ،اتریوم در حال حاضر به عنوان یکی از
غیرمتمرکزترین بالکچینهای الیه ۱ شناخته میشود، به ویژه با افزایش تعداد
اعتبارسنجها در مدل PoS.
ترون )Tron:)
تعداد نودها: ترون از الگوریتم DPoS استفاده میکند که منجر به تعداد محدودی
)۲۷ )سوپر نماینده میشود که مسئول تولید بالک هستند. این سوپر نمایندهها
توسط دارندگان TRX انتخاب میشوند.
تمرکززدایی: در مقایسه با اتریوم، ترون از درجه تمرکززدایی کمتری برخوردار است.
تمرکز قدرت در دست گروه کوچکی از سوپر نمایندهها، پتانسیل ایجاد نقاط
شکست را افزایش میدهد. با این حال، مکانیزم رأیگیری و امکان جایگزینی سوپر
نمایندهها، تا حدی این مشکل را کاهش میدهد.
•
•
•
•
◦
◦
•
◦
◦
تهدیدها و چالشهای امنیتی
هر دو شبکه با تهدیدها و چالشهای امنیتی خاص خود روبرو هستند:
اتریوم )Ethereum:)
حمالت قرارداد هوشمند: ماهیت پیچیده و انعطافپذیر قراردادهای هوشمند
اتریوم، این شبکه را در برابر آسیب پذیریهای کدنویسی و هک هایی که از این
حفرهها سوءاستفاده میکنند، آسیب پذیر میسازد. بسیاری از سرمایه -های از دست
رفته در اتریوم، ناشی از باگهای قراردادهای هوشمند بوده است.
حمالت ۵۱ درصدی )PoW سابق(: در دوران PoW ،نگرانی از حمالت ۵۱ درصدی
وجود داشت، اگرچه با توجه به گستردگی شبکه، بعید بود. در مدل PoS ،این
ریسک به صورت “حمله ۳۴ درصدی” یا “حمله ۵۱ درصدی” با خرید و استیک کردن
مقادیر عظیمی از اتر مطرح میشود.
تمرکززدایی نهادی: در مدل PoS ،نگرانیهایی در مورد تمرکز قدرت در دست
شرکتهای بزرگ یا صرافیهایی که مقادیر زیادی اتر را استیک میکنند، وجود دارد.
ترون )Tron:)
حمله سوپر نماینده ها: بزرگترین تهدید امنیتی برای ترون، امکان تبانی یا فساد
گروهی از سوپر نمایندهها است. اگر اکثریت این نمایندگان )مثالً بیش از ۱۳ نفر از
۲۷ نفر( با هم هماهنگ شوند، میتوانند شبکه را دستکاری کنند.
حمالت تنسل )Attacks Sybil :)اگرچه DPoS به گونهای طراحی شده است که از
این حمالت جلوگیری کند، اما تمرکززدایی کمتر آن، این ریسک را در مقایسه با
شبکههای بسیار توزیع شده، افزایش میدهد.
حمالت اجرای قرارداد هوشمند: مانند اتریوم، قراردادهای هوشمند در ترون نیز
میتوانند دارای اشکاالت امنیتی باشند، اگرچه معموالً تراکنشها و قراردادها در
ترون سادهتر و کمتر پیچیده هستند.
مقیاسپذیری و آینده ترون یا اتریوم
آینده هر بالکچین به توانایی آن در مقیاسپذیری و سازگاری با نیازهای رو به رشد کاربران و
توسعهدهندگان بستگی دارد.
راهکارهای الیه دوم در اتریوم
اتریوم از ابتدا با مشکل مقیاسپذیری مواجه بوده است، اما جامعه توسعهدهندگان آن به طور
فعال در حال توسعه و پیادهسازی راهکارهای الیه دوم )2 Layer )برای غلبه بر این چالش
•
◦
◦
◦
•
◦
◦
◦
هستند. این راهکارها، تراکنشها را خارج از بالکچین اصلی اتریوم )الیه ۱ )پردازش کرده و
سپس نتایج را به صورت فشرده به الیه ۱ ارسال میکنند، که منجر به افزایش چشمگیر TPS و
کاهش هزینهها میشود.
Rollups Optimistic :مانند Optimism و Arbitrum .این راهکارها فرض میکنند که
تراکنشها معتبر هستند مگر اینکه در یک دوره زمانی مشخص، کسی ادعای عدم اعتبار
کند. این روش، پردازش سریع و هزینه کم را ارائه میدهد.
Rollups-ZK :مانند zkSync و StarkNet .این راهکارها از اثباتهای رمزنگاری )Zero-
Proofs Knowledge )برای تأیید صحت تراکنشها استفاده میکنند. این روش امن تر و
از نظر محاسباتی کارآمدتر است، اما پیادهسازی آن پیچیدهتر است.
ساید چینها )Sidechains :)مانند Polygon( که البته در حال حرکت به سمت Rollup
نیز است(. ساید چینها بالکچینهای مستقل با قوانین اجماع خود هستند که به
بالکچین اصلی متصل میشوند.
مهاجرت اتریوم به PoS ،زمینهساز پیادهسازی مؤثرتر این راهکارهای لایه دوم بوده و آینده
اتریوم را برای مقیاسپذیری بلندمدت روشنتر کرده است.
توسعه کاربردها و پذیرش بیشتر ترون
ترون با تمرکز بر سرعت و کارمزد پایین، رویکرد متفاوتی را برای پذیرش انبوه در پیش گرفته
است.
توسعه اکوسیستم پرداخت و استیبلکوین: ترون با تبدیل شدن به یک شبکه اصلی برای
انتقال استیبلکوینها، توانسته است بخش بزرگی از بازار پرداختهای رمزارزی را به خود
اختصاص دهد. این امر، کاربران و کسبوکارها را به سمت استفاده از این شبکه سوق
داده است.
پذیرش در اپلیکیشنهای مصرفکننده محور: سرعت و هزینه پایین ترون، آن را برای
اپلیکیشن هایی که نیاز به تعاملات مکرر دارند، مانند بازیها، پلتفرمهای محتوا، و
اپلیکیشنهای پاداشدهی، ایدهآل میسازد. ترون به طور فعال از توسعه دهندگان این
حوزه حمایت میکند.
مقیاسپذیری ذاتی: الگوریتم DPoS ترون، به طور ذاتی سرعت و توان پردازش بالایی را
ارائه میدهد که نیاز به راهکارهای الیه ۲ پیچیده را کمتر میکند )اگرچه ترون نیز در حال
بررسی راهکارهای مقیاسپذیری خود است(.
آینده: ترون به دنبال تثبیت جایگاه خود به عنوان یک پلتفرم سریع، ارزان، و کارآمد برای
طیف وسیعی از کاربردها، از پرداخت گرفته تا سرگرمی و دیفای، است. تمرکز بر پذیرش
واقعی توسط کاربران عادی، کلید موفقیت بلندمدت آن خواهد بود.
•
•
•
•
•
•
•
مطالعه موردی؛ انتقال تتر با ترون یا اتریوم
انتقال استیبل کوینها، به ویژه تتر )USDT ،)یکی از رایجترین کاربردهای بالکچینها است و
مقایسه هزینه و زمان انتقال آن بین ترون و اتریوم، به خوبی تفاوتهای عملی این دو شبکه را
نمایان میسازد.
زمان و هزینه واقعی انتقال در هر شبکه
انتقال USDT با اتریوم )20-ERC:)
زمان: بسته به میزان ترافیک شبکه و قیمتی که کاربر برای گس پرداخت میکند،
تأیید تراکنش USDT در شبکه اتریوم میتواند از چند دقیقه تا بیش از نیم ساعت
طول بکشد. برای تأیید نهایی، نیاز به چندین بالک تأیید شده است.
هزینه: هزینه انتقال USDT در اتریوم به شدت متغیر است. در زمانهای شلوغی
شبکه، هزینه گس برای یک تراکنش USDT میتواند از ۲۰ تا ۱۰۰ دالر یا حتی بیشتر
نیز تجاوز کند. این هزینه شامل گس لازم برای ثبت تراکنش و اجرای قرارداد
هوشمند مربوط به توکن USDT است.
انتقال USDT با ترون )20-TRC:)
زمان: به دلیل سرعت باالی تولید بالک در ترون )حدود ۳ ثانیه( و تأیید سریع
تراکنشها، انتقال USDT بر روی شبکه ترون معموالً تنها در عرض چند ثانیه
)اغلب کمتر از ۱ دقیقه( تأیید میشود.
هزینه: هزینه انتقال USDT در شبکه ترون، به دلیل مدل انرژی و پهنای باند،
بسیار ناچیز است. کاربران معمولا نیازی به پرداخت هزینه مستقیم یا پرداخت
مقدار قابل توجهی TRX ندارند. هزینه تراکنش در عمل، نزدیک به صفر است.
بهترین انتخاب برای تراکنشهای سنگین
زمانی که صحبت از تراکنشهای سنگین، چه از نظر حجمی و چه از نظر تعداد، به میان میآید،
انتخاب بین ترون و اتریوم بسیار روشن میشود:
برای تراکنشهای با حجم باال و پرتعداد:
ترون )TRX :)به دلیل هزینه نزدیک به صفر و سرعت بالا، ترون انتخاب ایده عال
برای انتقال مقادیر زیاد USDT یا انجام تراکنشهای متعدد است. صرافیهای
رمزارزی، موسسات مالی، و کسبوکارهایی که نیاز به جابجایی مداوم سرمایه
•
◦
◦
•
◦
◦
•
◦
دارند، از مزایای ترون بهره زیادی میبرند. استفاده از ترون به جای اتریوم برای این
منظور، میتواند صرفه جویی قابل توجهی را به همراه داشته باشد.
اتریوم )ETH :)هزینه باالی تراکنش و زمان تأیید طولانی تر در اتریوم، آن را برای
تراکنشهای پرتعداد و با حجم بالا، به خصوص برای کاربرانی که به دنبال
صرفهجویی در هزینه هستند، گزینه ی مناسبی نمیسازد. هزینه انتقال مقادیر زیاد
USDT بر روی اتریوم میتواند به سادگی صدها یا هزاران دلار باشد.
کاربردها: در مواردی که نیاز به تعامل با قراردادهای هوشمند پیچیده و نوآورانه در حوزه
دیفای یا NFT وجود دارد، اتریوم همچنان پیشرو است، حتی با وجود هزینه های بالاتر. اما
برای عملیات ساده انتقال دارایی، ترون مزیت رقابتی قابل توجهی دارد.
جمع بندی و انتخاب بین ترون یا اتریوم
پس از بررسی جامع جوانب مختلف، میتوان نتیجه گیری کرد که ترون و اتریوم، هر دو
پلتفرمهای بالکچین قدرتمند با اهداف و نقاط قوت منحصر به فرد خود هستند. انتخاب بین این
دو، به طور کامل به نیازها و اولویتهای کاربر یا توسعهدهنده بستگی دارد.
اتریوم: * نقاط قوت: * بزرگترین و فعال ترین اکوسیستم دیفای و NFT * .پیشرو در نوآوری
قراردادهای هوشمند. * تمرکززدایی باال و امنیت قوی )پس از مهاجرت به PoS * .)پتانسیل
مقیاسپذیری بسیار بالا با راهکارهای لایه ۲ * .نقاط ضعف: * هزینههای تراکنش بالا و متغیر
)درلایه ۱ * .)سرعت تراکنش نسبتاً پایین )در لایه ۱ * .)پیچیدگی بیشتر برای توسعه دهندگان در
مقایسه با برخی پلتفرم های ساده تر. * برای چه کسانی مناسب است؟ توسعه دهندگان و
سرمایه گذارانی که به دنبال مشارکت در اکوسیستمهای پیشرفته دیفای و NFT هستند، به
نوآوریهای جدید علاقه مندند، و حاضرند هزینهی تراکنش را برای دسترسی به این اکوسیستمها
بپردازند.
ترون: * نقاط قوت: * سرعت تراکنش بسیار بالا. * کارمزدهای تراکنش نزدیک به صفر. *
اکوسیستم قوی در زمینه پرداخت و استیبلکوینها )مانند USDT * .)سهولت استفاده برای
کاربران عادی و توسعه دهندگان اپلیکیشنهای مصرفکننده محور. * مناسب برای تراکنشهای
پرتعداد و با حجم بالا. * نقاط ضعف: * درجه تمرکززدایی کمتر نسبت به اتریوم. * اکوسیستم
دیفای و NFT کوچکتر و کمتر نوآورانه نسبت به اتریوم. * وابستگی بیشتر به رفتار گروه محدودی
از سوپر نماینده ها. * برای چه کسانی مناسب است؟ کاربرانی که به دنبال انتقال سریع و ارزان
دارایی های رمزارزی، به ویژه استیبل کوینها هستند؛ توسعه دهندگانی که اپلیکیشنهای
مصرفکننده محور با تراکنشهای زیاد ایجاد میکنند؛ و کسانی که اولویت اصلی آنها هزینه
پایین و سرعت بالا است.
◦
•
توصیه ها:
برای سرمایه گذاری و مشارکت در دیفای/NFT :اتریوم هنوز گزینه اصلی است، اما باید به
هزینه ها و استفاده از راهکارهای لایه ۲ توجه داشت.
برای انتقال داراییها و استیبلکوینها: ترون به دلیل سرعت و هزینه، انتخاب برتر است.
برای توسعه اپلیکیشنهای بازی یا پرداخت: ترون میتواند گزینه مقرون به صرفه تر و
سریعتری باشد، اگرچه اتریوم نیز با راهکارهای لایه 2 در حال بهبود است.
در نهایت، هر دو شبکه در حال تکامل هستند و آینده روشن تری را برای خود رقم میزنند.
بهترین رویکرد، آگاهی از مزایا و معایب هر پلتفرم و انتخاب ابزاری است که به بهترین شکل
نیازهای شما را برآورده کند.
خرید ترون و خرید اتریوم از دنیای ارز راهی هوشمندانه برای ورود به بازار کریپتو در سال ۲۰۲۵ است. ما در وبسایت دنیای ارز، با ارائه قیمت لحظهای، کارمزد شفاف و امنیت بالا، شرایطی فراهم کردهایم تا بتوانید با اطمینان سرمایهگذاری کنید.
برای آموزش خرید ترون، گامبهگام نحوه ساخت کیفپول، انتخاب شبکه مناسب، و انتقال ایمن TRX را توضیح دادهایم. در بخش آموزش خرید اتریوم هم یاد میگیرید که چطور ETH تهیه کنید، تراکنشها را در Etherscan بررسی کنید و هزینه گس را بهینه کنید.
با دنیای ارز، نهتنها امکان خرید سریع و مطمئن دارید، بلکه مسیر آموزشی کامل برای تازهکارها و حتی معاملهگران حرفهای فراهم است.